Hurghada North Cruise
Van 7 tot 14 oktober 1999 vond een duikreis plaats naar Hurghada (Egypte). Mireille stuurde een verslag
Als enige
vrouw op cruise met 15 mannelijke mededuikers en enkele Egyptische bemanningsleden... het zou vast een bijzondere
Rode Zeereis worden. Het begon al in mineur. Onze blauwe tonnetjes met duikgerief werden niet in het ruim van onze
virgin express geladen. Na deze ontnuchterende vaststelling en enkele telefoontjes later
kregen we gelukkig het goede nieuws dat ze dezelfde dag nog met een volgende vlucht zouden
meegestuurd worden.
Die nacht sliepen we op het bovendek van ons cruiseschip in de veronderstelling dat vanaf dan alles vlekkeloos zou verlopen. De volgende dag maken we kennis met RAMY, onze (vrij jonge) divemaster. De eerste duik wordt door hem geleid " Check dive - one group". Ook de volgende duiken wil hij ons als één groep buddy- buddy zien duiken, wat we hem snel uit het hoofd praten. Bij onze eerste nachtduik waarschuwt hij: "This is not normal dive". Na een tijdje heeft hij begrepen dat hij ons gewoon gerust moet laten.
De zee is vrij ruw en we moeten de kapitein overtuigen om toch noordwaarts (richting wrakken) te varen. Uiteindelijk bereiken we de fameuze THISTLEGORM... en alle 4 duiken die we op dit wrak deden waren prachtig allemachtig. De voor- en achtersteven, het ruim met jeeps en motorfietsen, pantservoertuigen, de romp en het reusachtig roer... we hebben ze allemaal uitgebreid bezocht. Ik herinner mij vooral de doorgang met koraal overal in 't rond en massa's glasvisjes. We ontmoetten o.a. zeeschildpadden, murenen, krokodilvissen, schorpioenvissen, napoleonvissen, anemoonvisjes, pijlstaartroggen, prachtige trekker-en vlindervissen,... ondanks de goedbedoelde wensen van Ramy: "I hope you see shark" en "I hope you see manta" lieten deze zeebewoners zich niet zien.
Als tweede wrak bezoeken we de DUNRAVEN, waar we in één keer helemaal rond geraken. In de omgekeerde romp woont een reusachtige murene. Dan slaat het noodlot toe. De enige electriciteitsgenerator aan boord heeft de geest gegeven. Ondanks de verwoede pogingen van de aanwezige mecanicien-electriciens is het verdikt loodzwaar: geen frigo, geen flesvulling, geen licht, etc... dus gedwongen terugkeer naar de haven. De teleurstelling en de frustratie aan boord is groot. We verkrijgen via GSM van het duikcentrum dat ze ons tegemoet varen met volle flessen, zodat we op STONE BEACH toch nog een prachtige duik kunnen beleven.
In Hurghada worden we getrakteerd op een verse visschotel en gaan we daarna een stevige pint pakken in de "BIERSTUBE". De laatste dag eindigt in mineur met het wrak SUZANNAH, een magere vervanging voor de GHIANUS D. die we door technische problemen hebben gemist. Maar "This is Egypt ... no problem". Op onze volgende reis heeft het duikcentrum EL GHONAMY een fikse korting toegezegd.
Voor een andere versie van dit verhaal kan je terecht bij Alberto, Johnny, Michel, Erik, Jan, Johan, Martin, Bart of Luc. 't Was inderdaad een reis om nooit te vergeten.
Mireille
Photo's courtesy of Joakim Rastberg used by permission.